Avalon jawi się jako królestwo owiane tajemnicą i magią. Uważany za wyspę nie z tego świata, zajmuje ważne miejsce w tradycji celtyckiej i od wieków działa na wyobraźnię ludzi. Wyspa znana również jako Avallon lub Ynys Avallach w języku walijskim, jest przesiąknięta symboliką i związkami z najstarszymi wątkami mitologicznymi. Powszechnie kojarzony z legendami arturiańskimi, zwłaszcza jako miejsce spoczynku króla Artura. Uważa się, że nazwa „Avalon” wywodzi się od walijskiego słowa „afal”, oznaczającego jabłko, symbolizujące uzdrowienie i odrodzenie. W okolicach dwunastego wieku zaczęto łączyć Avalon z klasztorem w Glastonbury. Związek Avalonu z celtyckimi zaświatami i tutaj jest wyraźny. Nazwę Glastonbury wywodzono od angielskiego słowa glass = szkło, a w mitologii celtyckiej spotkamy się z wyobrażeniem Szklanego Zamku, który miał znajdować się na Wyspie Szczęśliwych, gdzie trafiały dusze poległych bohaterów. W okolicach Glastonbury znaleziono grób Artura – zwłoki kobiety i mężczyzny, które zostały upamiętnione napisem „Tu spoczywa słynny król Artur i jego druga żona Ginewra, pochowani na wyspie Avalon”.
W różnych tłumaczeniach można spotkać również określenia: Wyspa Jabłoni, Wyspa Kobiet, Szklana Wyspa. Miejsce jest często przedstawiane jako utopijny raj, pełne piękna, magii i duchowego dziedzictwa, gdzie nieustannie panuje wiosna. W legendach arturiańskich Avalon jest przedstawiany jako mistyczna wyspa, na którą zabrano króla Artura po jego ostatniej bitwie. Mówi się, że jest to miejsce wiecznej młodości i uzdrowienia, rządzone przez Morgan le Fay, Panią Jeziora lub dziewięć kapłanek. Niektóre opowieści opisują Avalon jako miejsce stworzenia lub/i przechowywania Excalibura (wal. Caledfwlch, w wolnym przekładzie „miecz światła”) legendarnego miecza Artura i miejsce, do którego ranny król miał powrócić, by wyleczyć swoje rany.
Avalon jest często przedstawiany jako Inny Świat lub królestwo, które istnieje poza królestwem śmiertelników. To miejsce, w którym zacierają się granice między światem fizycznym i duchowym, a magia jest wszechobecna. Wyspa jest opisywana jako bujna i żyzna kraina, ozdobiona mistycznymi ogrodami, leczniczymi źródłami i obfitymi sadami. To królestwo wiecznej wiosny i spokoju, nietknięte upływem czasu. Avalon jest ściśle związany z uzdrawianiem i transformacją. Uważa się, że wyspa ma silne powiązania z regeneracją, ze świętymi źródłami i ziołami, które mogą wyleczyć nawet najpoważniejsze rany. Avalon reprezentuje miejsce duchowego i fizycznego odmłodzenia, gdzie odwiedzający mogą przejść głęboki rozwój duchowy i wyjść z tego odmienionymi. Poza samymi legendami arturiańskimi Avalon ma również symboliczne znaczenie. Reprezentuje graniczną przestrzeń między życiem a śmiercią, tym co ziemskie a boskie. Jest to królestwo, w którym zasłona jest cienka, co pozwala na komunikację z duchami przodków i bóstwami. Avalon ucieleśnia celtycką wiarę we wzajemne powiązania sfery naturalnej i nadprzyrodzonej, przypominając nam o głębokim i duchowym wymiarze egzystencji.
Avalon to mistyczna wyspa stojąca na straży starożytnej magii, która po dzień dzisiejszy nadal silnie oddziałuje na świadomość i rozwój wielu ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to miejsce spoczynku króla Artura, czy nieziemskie królestwo uzdrawiania i transformacji, Avalon stanowi bramę do magicznych i duchowych aspektów tradycji celtyckiej. Jest wciąż żywym symbolem głęboko zakorzenionych wierzeń i trwałej spuścizny ludu celtyckiego. Magia i czar Avalonu skłania nas do odkrywania królestw poza naszym fizycznym światem, do poszukiwania mądrości i inspiracji oraz do dostrzegania tajemniczych przejść, które mogą być bliżej niż sądzimy…
Więc jeśli poczujesz wołanie… wejdź na tą starą drogę i otwórz się na magię i moc Avalonu.
Druid Emrys Kosek /|\
